چگونه باید و نباید رپورتاژ بنویسید؟ در این مقاله به آن خواهیم پرداخت! ابتدا بیایید به مواردی بپردازیم که نباید انجام دهیم.
چگونه نباید رپورتاژ نوشت
در واقع، این شبیه به مقاله یک دانش آموز دبیرستانی است. در روزنامه نگاری، چنین گزارش هایی اغلب به عنوان “زیبا” طبقه بندی می شوند.
در اینجا یک خبرنگار مشتاق است. او همه چیز را دوست دارد. آنجا زیباست، و اینجا عالی است. این یک احساس محکم است.
بعید است که این مسابقات را از چشم یک روزنامه نگار دیده باشید. به نظر می رسد که جزئیات وجود دارد. اما هیچ نتیجه منطقی مبنی بر آمادگی سوچی برای المپیک وجود ندارد.
ما نفهمیدیم که تفاوت بین عملکرد سوئدی ها، ژاپنی ها و ما چیست. ما متوجه نشدیم که چرا سوچی برای المپیک آماده است یا “تپه های روسیه” چگونه هستند.
در واقع اشتباه خیلی از نویسندگان نادر نیست!
چنین عناصری در بسیاری از گزارش ها وجود دارد. پس مطمئن شوید که آن را ندارید. اجازه ندهید کل مواد شما به زیبایی، عالی یا خنک کاهش یابد.
یک مثال بد دیگر
بیایید به مثال بد دیگری از شروع یک رپورتاژ نگاه کنیم.
جزئیات در اینجا وجود دارد، و آنها به خوبی توضیح داده شده‌اند. همه چیز خوب به نظر می رسد. اما هیچ اقدام و حرکتی وجود ندارد. هیچ اتفاقی نیفتاد. پس در واقع یک انشا، آغاز یک داستان یا . با این حال، این یک گزارش نیست. هیچ رویداد واضحی وجود ندارد.
نمونه خوبی از رپورتاژ
بیایید یک مثال خوب از گزارش را جدا کنیم. بیایید همچنین سعی کنیم عناصر مهم (شخصیت ها، جزئیات، دیالوگ ها و کنش ها) را پیدا کنیم.
نمونه خوبی از تیتر رپورتاژ
یک تیتر نسبتاً جذاب وجود دارد. سپس مقدمه (سرنخ) می آید که خود رویداد را منتقل می کند. پس از خواندن آن، می توانید درک کنید که ماهیت از قبل در پاراگراف اول منتقل شده است.
نمونه ای از متن گزارش
در پاراگراف دوم عنصری از گفتگوی گفتار مستقیم به ما نشان داده شده است. در ادامه به ادامه معرفی قهرمان می رسد.
ادامه مثال یک گزارش تحلیلی
این ما یک نمونه از گزارش تحقیق داریم. مردی به طور خاص برای بررسی این پدیده به این مکان رفت. او در مورد آن به ما می گوید، مانند داستان یک شخص خاص.
درست در زیر داستان خود روستا است.
قبل از آن داستان پس زمینه بود (چرا مردم در اینجا به دنبال طلا هستند). در ادامه داستان این مرد و خود روزنامه‌نگار است که در روستا سفر می‌کنند. خبرنگار گفتگو با ساکنان را شرح می دهد، آنچه در طول روز و عصر اتفاق می افتاد.
یعنی تمام سفر در ژانر رپورتاژ انجام خواهد شد.
در این مثال، شخصیت ها، دیالوگ ها و اکشن ها وجود خواهد داشت. عمل به این شدت نیست. با این حال، از ابتدای سفر تا پایان یک پویایی وجود دارد.
یک رویداد نیز وجود دارد (آنچه اتفاق افتاد). و اتفاقی که افتاد این است که در فیلیپین خانه‌ها دائماً آب می‌شوند. روزنامه نگار برای تحقیق در این مورد رفت.
این پایان کار است!
اکنون می دانید که چگونه یک گزارش خبری یا رویدادی ایجاد می شود. موضوعات برای نوشتن می تواند بسیار متنوع باشد. نکته اصلی این است که به قوانینی که در مقاله ذکر شد پایبند باشید. همچنین، برای تمرین، تجزیه و تحلیل مثال های مختلف را فراموش نکنید.
و این سه عنصر در جریان یک گزارش با هم تعامل دارند.-رابطه محیط با قهرمان (مثلاً نحوه تأثیرگذاری، نحوه ایجاد عادات، شکل گیری شخصیت و مدل رفتاری)-رابطه قهرمان با محیط-رابطه قهرمانان-رابطه روزنامه نگار با محیط (غافلگیری مداوم، تعجب جایگزین درک، شگفتی جایگزین با نفی)-رابطه روزنامه نگار با قهرمان-رابطه قهرمان با روزنامه نگار. به طور کلی، وظیفه روزنامه نگار این نیست که بگوید کوفته ها چگونه درست می شوند. اگر این کار توسط روبات ها انجام می شد، گزارش جالبی نبود. مهمترین چیز – نشان دادن داستان های مردم، زندگی آنها، نشان دادن شخصیت ها و دیدگاه ها در مورد زندگی، در مورد جامعه، در مورد خودشان، در پایان. با این حال، نکته مهم دیگر این است که خود روزنامه نگار شروع به گشایش می کند. او وارد شرایط جدیدی می شود، از مشکلات یا داستان های شخصیت هایش می گذرد و در دیدگاه ها، زندگی خود تجدید نظر می کند.
در این صورت، روزنامه‌نگار شانس بیشتری برای دیدن زندگی واقعی شخصیت‌هایی دارد که درباره‌اش می‌نویسد. علاوه بر این، خواننده به آنچه نوشته شده است اطمینان بیشتری خواهد داشت، زیرا هر چیزی که بیان شده است – توسط خبرنگار در پوست خود تأیید شده است. پدر دوما را به یاد می آورد که گفته می شود چیزی ننوشته است که خودش امتحان نکرده باشد.
